Lionel Hampton / You Better Know It!!! (1965): Düş görmeyi unuttuğum zamanlardan birindeydi. Her şey, hiçbir şey olmamış gibi kafamdan si...
Lionel Hampton / You Better Know It!!! (1965): Düş görmeyi unuttuğum zamanlardan birindeydi. Her şey, hiçbir şey olmamış gibi kafamdan silinip gidiyordu. Umursamazlığım had safhadayken, kendimi kaybetmemek için fazlasıyla efor harcıyordum. Günü bitirmek yeterliydi benim için. Yeni bir güne başlamaksa apayrı bir dert yumağıydı. Böyle günlerden birinde kendimi tam da kaybetme noktasına geldiğim bir andı. Lionel Hampton, Ring Dem Bells ile sona doğru yaklaştığımın sinyallerini veriyordu. Çok umursadığımı söyleyemem.
Uzaktan gelen seslere aldırmıyordum bu kez. Çoğunlukla benden bahseden, üzerime gelen, beni ben olmaktan çıkarmaya çalışan seslerdi. Kontrolü kaybetmeyeceğimi biliyordum ama yine de epeyce zorluyordu. Sıcak bir günde soğuk bir banka oturmuş, rüzgarın sesini dinliyordum. Vibraphone Blues rüzgara eşlik ediyordu. Güneş gözlerimi açmamam için uğraşıyor gibiydi. Ona da sinir olmuştum ama o apayrı bir hikaye.
merhaba chucker.
keşke bloguna chuck bir filmle geri döndü yazsan ya da yeni bir sezonla.
yazacak çok şeyim var çünkü chuck bendeki bazı boşlukları doldurmuştu.
ama yazamıyorum.