Collective Jazz Memoires: Elmo Hope Sextet / Informal Jazz (1956)

Collective Jazz Memoires: Elmo Hope Sextet / Informal Jazz (1956) :  Kalenin bir yerine oturmuş Kütahya'yı seyrediyorum. Hava kararmaya ...

Collective Jazz Memoires: Elmo Hope Sextet / Informal Jazz (1956): Kalenin bir yerine oturmuş Kütahya'yı seyrediyorum. Hava kararmaya başlamış. Güneş batmak niyetinde değilmiş gibi ağır ağır kızıla boyuyor ufku. Şehir anlamsız bir karalama gibi duruyor önümde. Gökyüzündeki kızıl sarı renk cümbüşü bile yetmiyor o karalamayı canlandırmaya.

Elmo, Weeja'dan başlıyor hızlıca. Arkamda bir yerlerden yürüme sesleri geliyor. Yerdeki taşlara ayağını sürterek yürüyor birisi. Güzel bir tınısı var taşların. Derin bir nefes alıp veriyorum bütün içtenliğimle. Kafamda dünden kalan sorular. Yarına bırakacağım da oldukça belli. Hatta sonraki güne, haftaya, aya doğru atacağım kesin. Ayak sesleri duyuyorum hala. Taşların güzel bir tınısı var.

"Sen bırakmazsan onlar gitmez" diyor bir ses. Kadının sesinin de güzel bir tınısı var. Bana neden böyle bir şey dediğini düşünmeden, arkama bakmaksızın cevaplıyor.

"Bırakmak gibi bir alışkanlığım yok!"

Bir sessizlik oluyor Kütahya Kalesi'nde. Şehir karalamadan ibaret yine. Gökyüzü kızıl sarı. Elimdeki şişeden bir yudum su içiyorum. Karanlığa doğru dönüyor her şey.

Devamı>>