Collective Jazz Memoires: Eric Dolphy / Out To Lunch (1964) : Karmakarışık bir andı. Kadın arkasını dönmüş, umursamaz bir şekilde uzaklaşıy...
Collective Jazz Memoires: Eric Dolphy / Out To Lunch (1964): Karmakarışık bir andı. Kadın arkasını dönmüş, umursamaz bir şekilde uzaklaşıyordu. Binanın 3. katından bir saksı aşağı düşerken, diğer yanda bir kedi arabanın altına saklanmaya yeltenmişti. Gökyüzünde beyaz bulutlar maviliği kapatıyordu. Ani bir fren sesi de duyuluyordu o sırada. Eric Dolphy, Hat and Beard ile giriş yapmıştı sahneye.
Kadın hala uzaklaşıyordu, umursamaz bir şekilde. Yaşlı bir adamın öksürükleri duyuluyordu. Cam silinirken çıkan o ince, tiz ve mide kaldıran sesin yanında sanırım birileri tavla oynuyordu. Bir çocuğun kahkahası da vardı. Birisi soldaki apartmanın 2. katından sofra bezi silkeliyordu ama yemek vaktinin öncesi ya da sonrasında değildik. Kitapların yer düşme sesi vardı bi tarafta. Ayaklarını sürterek yürüyordu biri.
Uzaklaşıyordu kadın, umursamadan. Bir kilit açma sesi hatırlıyorum. Hani şu asma kilitlerde çıkan seslerden. Birileri kahve içiyor olmalıydı zira ortalıkta yoğun bir kahve kokusu dolanıyordu. Rüzgar esiyor olmalıydı, yapraklardan gelen sesleri de duyduğuma yemin edebilirim. Bir martının çığlığı bölüyordu sahneyi arada. Sağdaki dükkanın klimasından su damlıyordu yere. Ensemde bir ağrı vardı.
COMMENTS